Yar güzel gözlerini anlatsam desem anlatamam

                     Deniz gözlüm, mavişim, bakmaya doyamadığım

                     Yüreğime sürdün güzel günlerin cilasını

                     Bırakıp gitmek oldu mu şimdi

                     Ah o kanser illeti çoluk çocuk sana doyamadan

                     Yıllar geçse de bu hep böyle kalacak

                     Sen öbür dünyaya göçsen de, bu kalp seninle çarpacak

                     Kalbim gözlerini unutur sanma, o hep sen bendesin diyecek.

                     O güzel kalbin, ışık oluyor geceme

                     Ailemdeki hep maviş, deniz gözlüler gittiler birer birer

                     İlk başta abim hayatının baharında 43 yaşında

                     Sonra dayım, teyzem ve sen eşim, kocam, canım 

                     Kapandı tüm mavi deniz gözler.

                     Allahım minik Berkerim Mavişimi bize bağışla 

                     Boncuk gözlümüz hayatta var oldukça huzurlu mutlu 

                     Gülen Deniz gözlerinde biz de mutlu olalım..

                     Ailemizdeki tüm vefat eden Mavi gözleri ona bakınca görelim.

                     Mekanınız Cennet olsun tüm Mavişlerim.