- Nükleer Santrale kuş uçuşu 200 km mesafede yetişen tarım ürünlerine nükleer kalıntı damgası vurulacak mı? Bu damga Alanya tarımını etkiler mi?
Bu iddialar tamamen asılsızdır. Nükleer Santral çevresinde yetişen ürünlere bu tür bir etiket yapıştırmak gibi bir zorunluluk dünyanın hiçbir yerinde yoktur. Sadece kuş uçumu 80 km mesafede yetişen birkaç tarım ürünü bölgede yetiştirilemeyecek. O ürünler de zaten bu bölgede yetişmiyor.
- Nükleer Santral nedeniyle insanlar radyasyona maruz kalacak mı?
Bu sorunun cevabı da ‘hayır’dır. Yapılacak olan santral iç içe geçmiş dört koruma duvarı ile çevrilecek. Uluslar Arası Atom Enerjisi Ajansı’nın belirlediği insanlık için tehdit oluşturacak olan radyasyon seviyesinin üstüne kesinlikle çıkılamayacak. Uluslar arası anlaşmalarla bu konu zaten güvence altına alınmıştır.
- - Tüm dünya nükleer enerjiyi bitirirken biz neden nükleer enerjiye geçiyoruz?
Dünyanın hiçbir ülkesi nükleer enerjiyle ilişiğini kesmiş durumda değildir. Aksine nükleer santrale yönelim devam etmektedir. İşte bazı ülkelerin nükleer santral sayıları
Belçika – 7
Çin – 11
Fransa – 59
Japonya – 55
İspanya - 8
İngiltere – 19
İspanya - 15
Ukrayna – 15
ABD – 104
Bu ülkelerin pek çoğunda yeni tesislerin yapım çalışmaları da devam ediyor.
- Nükleer enerji yerine güneş enerjisi ile elektrik üretilemez miydi?
Bilenenin tam aksine Türkiye güneş enerjisi ile ilgili büyük bir gelişme gösteriyor. Şu an Türkiye’de birçok ilde güneş enerji santralleri kurulmuş ve enerji üretmeye başlamıştır. En büyüğü de Malatya’daki santraldir. Ancak maliyet olarak çok yüksek olan bu santral 10 sene içerisinde ancak kar etmeye başlıyor. Ayrıca ürettiği enerjide çok az. Dünyanın en büyük güneş enerji tesislerine sahip olan Almanya enerji ihtiyacının yalnızca %3’ünü güneş enerjisi ile karşılayabiliyor. Bakım olarak da çok maliyet gerektiren güneş enerjisi sistemi milyonlarca kuşun ve uçan hayvanın yanarak ölmesine neden olarak ekolojik dengeye de büyük zarar veriyor.
- Ya bu Santral patlarsa?
Bu mantıkla yatırım yapmaya kalkışılırsa zaten hiçbir yatırım yapılamayacağı aşikar. Dünyadaki yüzlerce tesisten evet birkaç tanesi patlamış ve çevreye büyük zarar vermişlerdir. Ancak son dönemde gelişen teknoloji ile bu santrallerin patlama olasılığı çok az seviyedir. Hatta neredeyse sıfıra yakındır. Akkuyu’da yapılan santralde uluslar arası anlaşmalarla belirlenen ‘tam nitelikli tesis’ statüsünde olacak. Bu da patlama riskini bir hayli azaltıyor.
- Proje neden Ruslara verildi. Neden bir Türk firmasına verilmedi?
Birkaç Türk ortaklı şirket yapım için adımlarda bulunmuşlar ancak tek ciddi teklif Rus Devlet şirketinden gelmiştir. Nedeni ise çok basit açıklanabilir. Yapılacak anlaşmaya göre devlet 15 yıl için enerji almaya söz veriyor. 15 yıl sonra ne olacağı ise meçhul. Dünyanın herhangi bir ülkesi, herhangi bir şirketi bu riske giremezdi. 15 yıl sonra biz istemiyoruz denilirse büyük bir zarara uğrama riski var. Rusların ise öyle bir korkusu yok. BOTAŞ’ın borçları, vadesi geldiğinde, tüm devlet kasasındakiler toplanıp Rusya’ya zamanında ödeniyor. Sıkıysa ödeme. Rusya gazı keser. İhaleye tek teklifin Rus şirketi tarafından verilmesinin nedeni budur. Diğer şirketler için hayati olan bu konu (alım garantisi) Rus devlet firması için basit bir ayrıntıdır. Ayrıca dışarıdan aldığımızın çok çok altında bir fiyata enerji üretilerek ekonomik olarak çok büyük bir rahatlama yaşayacağımız da aşikardır. Santral yapma konusunda ise her ne kadar Çernobil Faciası ile isimleri kötü anılsa da dünyanın en iyileri Ruslar’dır.
Bu kadar şeye rağmen yinede gönül rahatlığı ile yapılsın diyemiyorum. Sonuçta neler yapıldığı ortada. Hoş geldiniz burası Türkiye.